Ab grèu cossire
Fau sirventés cozen.
Dieus! qui pòt dire
Ni saber lo turmen ?
Qu'ieu, quan m'albire,
Sui en gran pessamen.
Non puesc escrire
L'ira ni'l marrimen,
Que'l sègle torbat vei,
E corromp onla lei
E sagramen e fei,
Qu'usquescs pessa que vensa
Son par ab malvolensa,
E d'aucir lor e sei,
Ses razon e ses drei.

Tot jorn m'azire
Et ai aziramen,
La nuech sospire
E velhan e dormen.
Vas on que'm vire
Aug la cortesa gen
Que cridon "sire"
Al Francès umilmen.
Mercé an li Francei,
Ab que vejo'l conrei,
Que autre drech no'i vei.
Ai, Tolosa e Proensa
E la terra d'Agensa,
Bezers e Carcassei,
Quo vos vi e quo'us vei !

Cavalaria,
Ospitals ni Maizos,
Ordes que sia
No m'es plazens ni bos.
Ab gran bauzia
Los truep et orgulhos,
Ab simonia,
Ab grans possessios.
Ja non èr apelatz
Qui non a grans rictatz
O bonas eretatz;
Aquelhs an l'aondansa
E la gran benanansa;
Enjans e tracios
Es lor cofessios.

Franca clercia,
Gran ben dei dir de vos,
E s'ieu podaia
Diria'n per un dos :
Gen tenètz via
Et ensenhatz la nos;
Mas qui ben guia
N'aura bos gazardos.
Res no vei que'us laissatz,
Tan quan podètz donatz,
Non aut[at]z cobeitatz,
Sofrètz grèu malanansa.
Mielhs valha Dieus a nos,
Qu'ieu no dic ver de vos!

Si quo'l salvatges
per lag temps mòu son chan,
Es mos coratges
Qu'ieu chante derenan;
E quar paratges
Si vai aderrairan,
E bos linhatges
Decazen e falsan,
E creis la malvestatz,
E'ls baros rebuzatz
Bauzadors e bauzatz,
Valor menon derrèira,
E desonor primèira,
Avols rics e malvatz
Es de mal eretatz.

Rei d'Aragon, si'us platz,
Per vos serai onratz.