A vos, bona don'e pros,
Vas cui van tug mei consir,
Dic en chantan mas razos,
Qu'estiers no·us aus descubrir
So qu'ieu ai e mon coratge.
Per que quar no·i es l'auzars.
Tant es est pensamens cars
C'ades i tem dir folatge.

E s'entre las mil chansos,
Dona, i puesc esdevenir
En un bon mot ho en dos
Que·m voillatz sol obezir,
Intratz soi el dreg viatge
D'amor, e totz mos chantars
Sera fis e mos cors clars,
E restaurara·l dampnatge.

Mas per vos mezeis saus fos,
Que no·m laisasetz murir,
E quar anc parlei de vos,
C'autra no·m pot abelir.
Per Dieu, no·i gardetz paratge,
Qu'eisid'etz de totz cujars,
Qu'eu ni autre no·us es pars
De pretz ni de ric linhatge.

E si·m queretz ochaizos
Adreg mi podetz ausir,
E qui·n vol esser janglos,
Si·s vol, mal ho ben pot dir!
Mas pauc fai de vassalatge
Sel que lai on merceiars
No val ni gens razonars
Ditz enueg ni vilanatge.

Mas ieu no soi consiros
Mas de vos a grat servir,
Per qu'eu n'ai maintas sazos
Pensamen que·m fai languir,
C'az autra for'agradatge
So que·us es enueigz amars,
E quar de re no·us soi vars,
Mostratz me semblant salvatge.

Mas lai on es obs perdos,
On nuils hom non pot faillir,
Me sia Dieus amoros
Aitan quant ieu vos dezir
Ses tric e ses cor volatge!
E s'anc ves amor fui vars
Aras m'es dous l'esperars,
E no·m clam de lonc badatge.

Vencut, en nostre lenguatge
M'es plus dous c'autre parlars
De na Beatritz lauzars,
Et ai en trop bon uzatge.