Un sirventes farai ses alegratge,
E chantarai iratz sobre feunia,
E mandarai, don m'es greu e saluatge,
Lai al comte proensal, on que sia!
Que re no ual forsa ses ardimen
Ni honrat pretz ses gran afortimen,
Ni pot complir nulh bon comensamen,
Quan falh lai cor ont aiudar deuria.

Ben aia coms qu'es d'afortit coratge,
E coms quan leu de cor no si cambia,
E pueys gran be quant egal son linhatge
Mante son pretz, que deshonratz no·n sia
Ben aia ieu e ma dona eissamen,
E ben blacatz, quar en valor enten,
E ben lo coms proensals, quar tan gen
A defendut so que conquist auia.

Mais non pessetz de bruyt ni de barnatge,
Coms, d'er'enan, quar hom no·us en creiria.
Sabetz per que qu'a mortal uolpilatge
Vos ten hom so que fezetz l'autre dia,
Don sui iratz e n'ai lo cor dolen:
Quar tan laissetz Marcelh'aunidamen,
Quar non yssitz trompan o combaten,
O quar sauals no uis qui·us combatria.

Comte sai ieu plazen, de belh estatge,
Que totz lo mons l'acuzav'e·l corria,
Quez a vencut, e restaurat paratge,
Gaug e solatz e pretz que si perdia.
E sapchatz be que non o fetz fugen,
Ans o a fag donan e combaten,
Aissi cum selh que a cor e talen
De far los faitz que·l reis Richartz fazia.

Coms de Tolza, lo destric e·l dampnatge,
L'anta e·l dan que lo Baus sai prendia,
Auetz baissat per uostre uassalhatge
E restaurat per uostre galhardia!
Quar uos etz coms de ualor e de sen,
E coms de ioy e coms d'abelhimen,
E coms honratz sobre tot'autra gen,
E coms de pretz e de caualairia.

Coms de Rodes, ab cor e ab talen
Deuetz auer proeza e ardimen,
Quar pretz aura totz temps restauramen
En uostra cort, quant alhors si perdria.