Bel m'es quan la roza floris
e·l gens terminis s'enansa;
fas un vers a m'aventura,
don mos cors es en balansa,
pel dous chan del rossinhol
c'aug chantar la nueit escura
per los vergiers e pels plais.

Reis, per Cristians faillis,
quar Masmutz nos faun sobransa:
coms ni dux non senh sentura
mieils de vos feira de lansa;
per l'emperador me dol
c'a moutas gens fai fraitura:
tals en plora que n'a iais.

Vostre coratges s'esclarzis
quar n'avetz bon'esperansa:
sobre paguans, gen tafura,
cavalguatz cenes duptansa;
premiers penres Labadol,
e si anatz ab dreitura,
tro a Marroc faran lais.

Sel que·l ioi del setgle delis
vei que son pretz dezenansa:
fils es d'avol criatura,
que fai avol demostransa,
e per tan non baisa·l col
quar gitatz es a noncura;
estai mais entre·ls savais.

Per mi non dic, tan m'abelis
quan vei molt gran alegransa:
«Amors vol, can longias dura!»
No pot hom aver fizansa,
si carn a l'arma no vol,
quar vei que cors non a cura
mas de senhor que engrais.

Chantadors, lo vers vos fenis:
aprendetz la comensansa.
Marcabrus per gran dreitura
trobet d'altretal semblansa,
e tengon lo tug per fol,
qi no conois sa natura,
e no·ill membr', e per qe·s nais.