Estier mon grat mi fan dir vilanatge
li faillimen vironat de follia
d'un flac marques, e sai qu'eu faz follatge
q'ab escien faill per autrui follia;
mas una res m'escuza, so enten,
que se fossen cellat li faillimen
ja de faillir non agr'om espaven,
e qui mal fa ben dei soffrir c'om dia.

Per qu'eu dirai d'un fol nega-barnatge
sotera-pretz e destrui-cortesia
qu'om ditz que trais de Monferrat linatge,
mas non pareis a l'obra q'aisi sia;
anz crei qu'el fon fils o fraire de ven,
tan cambia leu son cor e son talen.
En Bonifais es clamatz falsamen,
car anc bon faig non fes far a sa via.

Son sagramen sai eu qu'el mis en gatge
als Milanes et a lur compaingnia,
e·n pres deniers per aunir son paratge
e vendet lur la fe qu'el non avia;
pero de fe d'eretges no·l repren,
qu'el iura leu e faill son sagramen;
e s'el enanz volgues render l'argen
del sagramen crei q'om lo quitaria.

Tant es avols e de menut coratge
q'anc iorn no·l plac prez de cavalaria,
per q'a perdut pro de son heritatge,
q'anc non reqeis per ardiment un dia;
mas qar a faig dos traimenz tan gen,
a son seingnor antan primieramen,
pois a Milan, a cui frais convinen,
el cui'a obs cobrar sa manentia.

Se·il fos seingner, ia no·m feir'homenatge
adrechamen, car sai que·l no·m tenria,
ni·m baisera mais de boch'el visatge,
car autra vetz lo·m baiset a Pavia,
pois en baiset lo papa eissamen;
donc pois aisi tota sa fe desmen
s'ab lui ia mais fezes paz ni coven
si no·m baises en cul, ren no·l creiria.

Ai Monferrat! Plagnes lo flac dolen,
q'aunit vos a e tota vostra gen,
c'aissi pren fin l'onratz pretz veramen,
que Monferratz per tot lo mon avia.

Aunitz marqes, al diabol vos ren,
q'a tal vasal taing aitals segnoria.