Un vers vuelh far, chantador,
cubert e clus, per vezer
greu e leu entendedor
lai on sens vol apparer;
per so ja us no·n gap ni·n crit
tro n'aya la flor triada
que·l nesci agra tost delit.
E·l no sabens muza e bada
quan savieza·l bistensa.

Ja non dey per la calor
mon coratge retener
de so don suy en error,
que selh mal, don piegz esper,
per tot lo segle aug brugit.
Per mort, al viu desguizada,
que s'esgau quan al temps auzit
foldatz, que·ns er prezentada,
qui sai non a quist guirensa?

Grans esfreys senes paor
vey del ver, pretz remaner
et als, sas, querre dolor
que·ls fa d'aut en bas cazer.
Selh qu'an fin joy mes en oblit
per estranh'ira privada,
ans que ayon nou vielh complit
ni la cuyd'a far tomada,
er lur segurtatz fallensa.

Qui sec lo camin major
per clar jorn pren escur ser;
e passon tug li pluzor,
que paucx ni vey remaner:
et ans que sian avertit
er trop corta la jornada.
Per lonc voler dezenantit,
qu'espan quo fai la rozada,
menan folla captenensa.

Issoblit de peccador
per messonja laissa·l ver;
l'engans fer l'enganador
si tot l'acueih son plazer
e quan l'a un pauc ressentit
al pus fa sa trascambada;
e quan l'a el vas sebellit
sa razos l'es cambiada:
dos en amar s'a valensa.

Dompnas e drut e senhor
an erguelh que·ls fa doler
e lauzengier bauzador
an trop en mal dir lezer,
quar per lo frug li fals falhit;
es bona fes eyssauzada
e·l motz fatz l'estratz qu'a trazit:
de proeza n'an tomada,
non an valor ni sufrensa.

So·ns retrazon li auctor:
«Fals'amistatz tolh poder
de servir a fin'amor,
qui·s va ab lieys captener».
Yeu ai nel sordey cauzit,
quar tan la n'ai sopleyada;
tost ac Samson afrevolit
e fa tota la linhada
que pres d'en Adam nayssensa.

Mas Dieus m'en a tant escarit
que·m n'a membransa donada:
non deu perir ma semensa.